فواید آب معدنی برای سلامتی چیست؟

آب معدنی از مخازن زیرزمینی تامین می شود. برخلاف آب آشامیدنی معمولی، آب معدنی تحت پردازش شیمیایی قرار نمی گیرد. همانطور که از نام آن پیداست، آب معدنی حاوی مقادیر زیادی مواد معدنی به ویژه منیزیم، کلسیم و سدیم است. اما آیا آب معدنی بهتر از آب معمولی است و چه فوایدی دارد؟ آیا خرید آب بطری شده بهتر از آب لوله کشی است؟

این مقاله برخی از فواید سلامتی احتمالی مرتبط با نوشیدن آب معدنی را مورد بحث قرار می دهد.

خرید آب معدنی در مقابل خرید آب آشامیدنی

مردم اغلب آب معدنی را به دلیل فواید احتمالی آن برای سلامتی انتخاب می کنند.

همه موجودات زنده برای زنده ماندن به آب نیاز دارند. آب نه تنها از عملکردهای فیزیکی ضروری پشتیبانی می کند، بلکه مواد مغذی حیاتی را نیز فراهم می کند که بدن به تنهایی تولید نمی کند.

در حالی که اکثر مردم ایالات متحده به آب آشامیدنی تمیز دسترسی دارند، بسیاری از مردم آب معدنی بطری شده را به دلیل خلوص درک شده و مزایای بالقوه سلامتی آن انتخاب می کنند.

آب معدنی چگونه با آب معمولی مقایسه می شود؟ بر اساس شواهد موجود، تفاوت ها چندان قابل توجه نیست.

هر دو نوع حاوی مواد معدنی هستند و تحت نوعی پردازش قرار می گیرند. با این حال، طبق تعریف، آب معدنی باید حاوی مقدار معینی مواد معدنی باشد و فرآیند بطری سازی در منبع انجام می شود.

فواید آب معدنی برای سلامتی

در زیر به تفاوت بین آب لوله کشی و آب معدنی می پردازیم.

آب لوله کشی

آب شیرهای خانگی از منابع سطحی یا زیرزمینی تامین می شود.

در ایالات متحده، آب لوله کشی باید مطابق با استانداردهای قانون آب آشامیدنی ایمن باشد که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) تعیین شده است. این مقررات تعداد آلاینده های موجود در آب عرضه شده به خانه ها را محدود می کند.

تامین کنندگان آب عمومی، آب را از منبع خود به تصفیه خانه ها منتقل می کنند، جایی که تحت ضدعفونی شیمیایی قرار می گیرد. آب تمیز در نهایت از طریق سیستم لوله های زیرزمینی به خانوارها تحویل می شود.

آب لوله کشی حاوی مواد معدنی اضافه شده از جمله کلسیم، منیزیم و پتاسیم است. آب لوله کشی سخت دارای مواد معدنی بالاتری است که برخی آن را مفیدتر می دانند. با این حال، مواد معدنی در آب سخت رسوباتی تشکیل می دهند که می توانند لوله ها را خورده یا جریان را محدود کنند.

همچنین علیرغم تلاش تامین کنندگان عمومی آب، آلاینده های ناشی از زنگ زدگی یا نشت لوله ها می تواند آب آشامیدنی را آلوده کند.

آب معدنی آب معدنی از مخازن زیرزمینی طبیعی و چشمه‌های معدنی به دست می‌آید و محتوای معدنی بیشتری نسبت به آب لوله‌کشی به آن می‌دهد.

طبق گفته سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، آب معدنی باید حداقل 250 قسمت در میلیون کل مواد جامد محلول داشته باشد. FDA این تولیدکنندگان را از افزودن مواد معدنی به محصولات خود منع می کند.

مواد معدنی که اغلب در آب معدنی وجود دارند عبارتند از:

کلسیم

منیزیم

پتاسیم

سدیم

بی کربنات

اهن

فلز روی

برخلاف آب لوله کشی، آب معدنی در منبع بطری می شود. برخی از مردم آب معدنی را به دلیل خلوص درک شده و عدم استفاده از روش های ضد عفونی شیمیایی ترجیح می دهند.

با این حال، آب معدنی ممکن است تحت برخی فرآوری قرار گیرد. این می تواند شامل افزودن یا حذف گاز دی اکسید کربن (CO2) یا حذف مواد سمی مانند آرسنیک باشد.

CO2 از اکسیداسیون جلوگیری می کند و رشد باکتری ها را در آب معدنی محدود می کند. آب گازدار طبیعی CO2 خود را از منبع دریافت می کند. تولیدکنندگان همچنین می توانند پس از استخراج، آب خود را با CO2 تزریق کنند.